در نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی، ترک تذکر و موعظه به برادر مؤمن به مجرد ملاحظه مقام او سزاوار نیست.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور؛ برخی افراد نمی‌دانند که در مواجهه با خطاهای عمدی و سهوی مسئولان باید چه واکنشی از خود نشان دهند و در مواقعی به دلیل عدم آگاهی از وظیفه شرعی و اجتماعی خود و همچنین ترس از عواقب آن، از تذکر به افراد خاطی صرف نظر می‌کنند. پاسخ مقام معظم رهبری(حفظه الله) به پرسشی در این‌باره می‌تواند ابعاد این مسئله را روشن‌تر کند.
متن این پرسش و پاسخ به شرح ذیل است:
اگر شخصی دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی باشد که اگر بخواهد می‌تواند بر معترضین به خود ضرر وارد سازد، و شواهدی هم دلالت کند بر اینکه وی مرتکب گناه و کارهای خلاف و دروغگویی میشود، با این وضع، آیا جایز است امر به معروف و نهی از منکر را در مورد او ترک کنیم یا اینکه با وجود ترس از ضرر رساندن او، واجب است او را امر به معروف و نهی از منکر کنیم؟
اگر ترس از ضرر منشأ عقلایى داشته باشد، مبادرت به امر به معروف و نهى از منکر واجب نیست، بلکه تکلیف از شما ساقط مى‌شود. ولى سزاوار نیست کسى به مجرد ملاحظه مقام کسى که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به مجرد احتمال وارد شدن ضرر کمى از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند.
