( Bahrololoom News ( News Site: Cultural and Social

۲ مطلب در شهریور ۱۴۰۰ ثبت شده است

کسی که قادر به امر به معروف نیست،نهاد‌های مربوطه را مطلع کند

کسی که قادر به امر به معروف نیست،نهاد‌های مربوطه را مطلع کند

رهبر معظم انقلاب:

کسی که قادر به امر به معروف نیست، نهاد‌های مربوطه را مطلع کند

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور؛ کارمندان در ادارات و مؤسساتی که مشغول به کارند با برخی تخلفات از سوی مدیران مواجه می‌شوند، اما از خوف برخی عواقب، به تذکر و نهی از منکرات مبادرات نمی‌کنند. پاسخ مقام معظم رهبری(حفظه‌الله) به پرسشی در این‌باره به شرح زیر است:

اگر کارکنان ادارات و مؤسسات در محل کار خود ارتکاب تخلفات اداری و شرعی را توسط مسئولین مافوق مشاهده کنند، چه وظیفه‌‏ای دارند؟ اگر کارمندی خوف داشته باشد که در صورت مبادرت به نهی از منکر ضرری از طرف مسئولین بالاتر متوجه او شود، آیا تکلیف از او ساقط می‏‌شود؟

اگر شرایط امر به معروف و نهى از منکر وجود داشته باشد، باید امر به معروف و نهى از منکر کنند، در غیر این صورت تکلیفى در آن مورد ندارند. همچنین با وجود خوف از ضرر قابل توجه هم تکلیف از آنان ساقط مى‏شود، این حکم در مواردى است که حکومت اسلامى حاکم نباشد. ولى با وجود حکومت اسلامى که اهتمام به اجراى این فریضه الهى دارد، بر کسى که قادر بر امر به معروف و نهى از منکر نیست، واجب است که نهادهاى مربوطه را که از طرف حکومت براى این کار اختصاص یافته‏اند، مطلع نماید و تا کنده‌شدن ریشه‏‌هاى فاسد که فسادآور هم هستند، موضوع را پیگیرى کند.

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
مجیدرضا نوروزی
ترک تذکر به مسئولان سزاوار نیست

ترک تذکر به مسئولان سزاوار نیست

در نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی، ترک تذکر و موعظه به برادر مؤمن به مجرد ملاحظه مقام او سزاوار نیست.

 

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور؛ برخی افراد نمی‌دانند که در مواجهه با خطاهای عمدی و سهوی مسئولان باید چه واکنشی از خود نشان دهند و در مواقعی به دلیل عدم آگاهی از وظیفه شرعی و اجتماعی خود و همچنین ترس از عواقب آن، از تذکر به افراد خاطی صرف نظر می‌کنند. پاسخ مقام معظم رهبری(حفظه الله) به پرسشی در این‌باره می‌تواند ابعاد این مسئله را روشن‌تر کند.
 
متن این پرسش و پاسخ به شرح ذیل است:

اگر شخصی دارای نفوذ و موقعیت اجتماعی خاصی باشد که اگر بخواهد می‏تواند بر معترضین به خود ضرر وارد سازد، و شواهدی هم دلالت کند بر اینکه وی مرتکب گناه و کارهای خلاف و دروغگویی می‌‏شود، با این وضع، آیا جایز است امر به معروف و نهی از منکر را در مورد او ترک کنیم یا اینکه با وجود ترس از ضرر رساندن او، واجب است او را امر به معروف و نهی از منکر کنیم؟

اگر ترس از ضرر منشأ عقلایى داشته باشد، مبادرت به امر به معروف و نهى از منکر واجب نیست، بلکه تکلیف از شما ساقط مى‌شود. ولى سزاوار نیست کسى به مجرد ملاحظه مقام کسى که واجب را ترک کرده و یا مرتکب فعل حرام شده و یا به مجرد احتمال وارد شدن ضرر کمى از طرف او، تذکر و موعظه به برادر مؤمن خود را ترک کند.
 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
مجیدرضا نوروزی